(w numeracji)

См. также в других словарях:

• a — I 1. «pierwsza litera alfabetu łacińskiego» a) «odpowiadająca samogłosce a» ◊ A b c «elementarne wiadomości z jakiegoś zakresu» A b c tańca. A b c radioamatora. ◊ Od a do z «od początku do końca, wszystko» b) «w numeracji porządkowej oznaczająca …   Słownik języka polskiego

• b — 1. «druga litera alfabetu łacińskiego (i polskiego) oznaczająca spółgłoskę b» Małe b, duże B. 2. «spółgłoska dwuwargowa zwarta, twarda, dźwięczna» 3. «litera oznaczająca w numeracji porządkowej: drugi; w numeracji liczbowej używana dla… …   Słownik języka polskiego

• a — {{stl 13}}a I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} litera zaczynająca alfabet; stanowi odpowiednik samogłoski {{/stl 7}}{{stl 8}}a {{/stl 8}}{{stl 7}} {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• półnumer — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. półnumererze {{/stl 8}}{{stl 7}} jednostka stosowana w dokładniejszej numeracji, np. wielkości obuwia, kolejności w serii, równa połowie numeru : {{/stl 7}}{{stl 10}}Produkcja pełnej numeracji obuwia z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• binarny — książk. «złożony z dwóch jedności; podwójny, dwójkowy» Binarny system numeracji (w maszynach matematycznych). ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• cyfra — ż IV, CMs. cyfrafrze; lm D. cyfr 1. «znak graficzny liczby» Kolumna cyfr. ∆ Cyfry arabskie «cyfry rozpowszechnione przez Arabów, używane współcześnie w całym świecie» ∆ Cyfry rzymskie «cyfry wprowadzone w starożytnym Rzymie, dziś używane niekiedy …   Słownik języka polskiego

• nadbitka — ż III, CMs. nadbitkatce; lm D. nadbitkatek «artykuł z czasopisma lub pracy zbiorowej, wydany osobno z nie zmienionego składu drukarskiego, bez zmiany numeracji stron, z tytułem nagłówkowym» …   Słownik języka polskiego

• periodyk — m III, D. u, N. periodykkiem; lm M. i «czasopismo o stałej nazwie i ciągłej numeracji, wydawane w określonych odstępach czasu; pismo periodyczne» Jego reportaże ukazywały się w niektórych miejscowych periodykach. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• półnumer — m IV, D. u, Ms. półnumererze; lm M. y «połowa numeru wprowadzana w dokładniejszej numeracji dla określenia wielkości przedmiotu, kolejności w serii itp.» Buty o półnumer za duże …   Słownik języka polskiego

• rzymski — rzymskiscy «właściwy kulturze, sztuce, cywilizacji i umysłowości starożytnych Rzymian; związany z tą kulturą, sztuką i cywilizacją, wzorowany na niej; klasyczny» ∆ Cyfry rzymskie «cyfry wprowadzone w starożytnym Rymie, dziś używane niekiedy przy… …   Słownik języka polskiego